Przyjmowane pozycje ciała pracownika obsługującego maszyny są ściśle związane z wymuszoną pozycja ciała. Wymuszona pozycja ciała występuje wówczas, gdy pracownik nie ma możliwości zmiany usytuowania pozycji podczas wykonywania zadania bez zachwiania wykonania zadania. Do takich wymuszonych pozycji ciała możemy również zaliczyć:
długotrwałe stanie- obsługa, nadzór nad maszyną,
-praca siedząca- wprowadzanie danych do systemów informatycznych,
-klękanie, kucanie-układanie glazury,
-praca w pozycji skrętnej z uniesionymi rękami pochylanie się- układanie, chwytanie sortymentów na półkach,
-prace w ograniczonych przestrzeniach- prace remontowe, spawalnicze.
Nienaturalne, niedogodne pozycje wpływają negatywnie na wydajność pracownika powodujące przeciążenie i dolegliwości bólowe.
Ponadto jeszcze na obsługiwanym stanowisku pracy może dochodzić do narzuconego szybkiego tempa pracy wynikającego z ilościowego założonego z góry wykonania zadania. Oprócz wymienionych uciążliwości należy jeszcze wymienić powtarzalność ruchów związaną z ręcznymi pracami. Wysoką lub niską temperaturę, hałas, zapylenie ściśle są związane ze środowiskiem pracy.
Z Kodeksu pracy wynika, że skrócenie czasu pracy poniżej norm dla pracowników wymiar i rozkładu czasu pracy pracowników zatrudnionych w warunkach szczególnie uciążliwych lub szczególnie szkodliwych dla zdrowia może polegać na ustanowieniu przerwy w pracy wliczanych do czasu pracy.
Wymieniony akt prawny nie określa czasu i liczby przerw i jest dużym utrudnieniem dla pracodawcy w zastosowaniu. Decyzję o wprowadzeniu takich przerw musi podjąć pracodawca na podstawie dokonanych ocen występujących wielkości i czasu trwania występujących uciążliwości niedających się wyeliminować.
Nie ulega wątpliwości, że z nałożonych prawnych obowiązków na pracodawcę wynika, że pracodawca musi eliminować zagrożenia związane z uciążliwościami poprzez zmianę procesu pracy na pracę zmechanizowaną np. zastąpienie prac ręcznych transportowych pracami.